Verrü yani siğil grubu hastalıklar HPV virüslerine bağlı gelişen iyi huylu epitel artışı ve keratin artışı ile giden sık görülen deri enfeksiyonlarındandır. Ortaya çıkış süresi birkaç haftada ile bir yıldan uzun sürelere kadar değişebilmektedir. Klinik görünüm HPV tipine, anatomik bölgeye ve kişinin bağışıklık durumuna göre değişmektedir.
Siğilleri olan hastalar çoğu zaman diğer açılardan sağlıklıdır. Ancak bağışıklık sistemi ve hastalığın görülmesi bağlantılıdır. İmmunsupresyona yol açan bir hastalık ya da kortizon gibi bağışıklığı baskılayan ilaç kullanımı ve organ nakli olanlarda siğil görülme olasılığı daha fazladır.
Sıklıkla el, ayak, yüz ve genital bölgede görülse de tüm vücutta ortaya çıkabilir. Siğile direkt temas ya da siğille temas eden birşey ile temas sonrası oluşur. Derideki travma siğil bulaşmasını kolaylaştırır. Özellikle çocuklarda, bağışıklık sistemi baskılanmış olanlarda ve tırnak yeme alışkanlığı olanlarda daha kolay bulaşır. En sık görülen tipi olan verruka vulgaris genellikle el üzerinde ve tırnak kenarlarında gözlenir. Ayak tabanlarında görülen verruka plantaris ise özellikle nemli ortamlarda yayılma eğilimi gösterir. Sıklıkla yüzde ve el sırtında yerleşen verruka plana ise kaşıma, sürtünme gibi deriyi tahriş eden durumlarda yayılabilir ve önemli kozmetik sorunlara yol açabilir. Verruka filiformis ise saplı siğillerdir. Genital bölgede gözlenen anogenital siğiller ise sıklıkla cinsel yolla bulaşır. Kadınlarda, belli HPV tipleri rahim ağzı kanserine neden olabilir. Kadınlarda ikinci sıklıkta gözlenen kanser tipi rahim ağzı kanserleridir. Oluşumunda HPV önemli rol oynar.
Siğil tanısı kolaydır. Genellikle muayene ile saptanır. Şüpheli durumlarda deri biyopsisi alınabilir. Özellikle genital siğillerde siğiller eksize edilip tipi belirlenir. Rahim ağzı kanserine yol açabilecek olan yüksek riskli HPV saptanması durumunda belli aralar ile smear alınması önerilir. Bu sayede rahim ağzındaki değişiklikler erken dönemde saptanıp tedavi edilebilir ve kanser gelişimi önlenir. Ayrıca genital siğili olanlar cinsel yol ile bulaşan diğer enfeksiyonlar açısından muhakkak tetkik edilmelidir.
Siğil tedavisinde hastanın yaşı, siğilin bulunduğu yer ve kalınlığı ile siğilin tipi önemlidir. Başlıca tedavi yöntemleri; deri üst yüzeyini eritici keratolitik ajanlar, siğil virüsünü öldüren asitli solüsyonlar, kriyoterapi (soğuk tedavisi), koterizasyon ve cerrahi eksizyondur. Dirençli durumlarda bağışıklık sistemini düzenleyici ilaçlar önerilir. En düşük riskli HPV tipleri, HPV-6 ve HPV-11 iken, en sık HPV’ye bağlı genital displaziye neden olan HPV-16 ve HPV-18’dir.